آموزش پیش دبستانی با الهام از روش رجیو امیلیا 

روش آموزشی

 آموزش پیش دبستانی با الهام از روش رجیو امیلیا 

روشی که در سال ۱۹۹۱ به عنوان یکی از بهترین روشهای آموزش پیش دبستانی در جهان توسط مجله نیوزویک مورد ستایش قرار گرفت، امروزه توجه بسیاری از مربیان آموزش پیش دبستانی، محققان و علاقمندان به آموزش در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. این روش که پس از جنگ جهانی دوم وبا تلاشهای گروهی از والدین وبا هدایت لوری مالاگاتسي در منطقه رجیو امیلیا از کشور ایتالیا  شکل گرفت سعی دارد در قالب آموزش خلاق و پیشرونده، کودک را محور اصلی و ایفا کننده ی نقش اول برنامه ی آموزشی قرار دهد. برنامه ی درسی در این روش به صورت پروژه هایی پیاده سازی میشود که شکل گیری و هدایت اصلی آنها توسط کودکان انجام میگیرد. این روش بر اساس سنگ بناهای ذیل شکل گرفته است: 

تصویر ذهنی کودک: بزرگسالان،کودکان رابه عنوان موجوداتی توانمند و پر از پتانسیل می شناسند که قادر هستند از طریق تعامل با دیگران دانش خود را بسازند. بزرگسالان تلاش می کنند هر چه بیشتر دیدگاهها و تواناییهای کودکان را درک کنند. طبیعی است که تعاملات میان کودکان و مربیان، محیط آموزشی و تمام جنبه های آموزش بر همین محور استوار خواهد بود.  مربیان توانایی کودکان در بیان دانسته ها و تخیلاتشان را تسهیل میکنند. مربیان به نوعی میانجی بین آنچه کودکان میدانند و آنچه خواهند آموخت هستند. مشاهده ی دقیق،ارائه ی سوالهای بجا،مستندسازی کارها یا انجام شده از جمله وظایف اصلی مربیان هستند. مربیان در این روش همانند کودکان در فرآیند یادگیری درگیر میشوند و تلاش میکنند با آماده سازی شرایط، به کودکان کمک کنند که خود دانش را خلق کنند.  تجربه های آموزشی و نتایج آنها در این روش به دقت مستندسازی میشوند. این مستندسازی به مربیان کمک میکند تا از لا به لای صحبتهای کودکان به علایق آنها (برای شکل گیری پروژه های بعدی) پی ببرند. این مستندات همچنین به کودکان کمک میکند با مشاهده ی نمایشی از کارهای انجام شده ی خود با یکدیگر در مورد آنها گفتگو کنند و مسیر یادگیری خود را تکمیل نمایند.  بااستفاده ی آگاهانه از نور،رنگ،چیدمان،چگونگی نمایش کارهای انجام شده ی کودکان ودقت در جزئیات و سعی در استفاده از طبیعت،محیط نقش معلمی دیگر را به خود میگیرد. محیط به نوعی کودکان رابه حرکت وامیدارد و این حرکت مقدمه ای برای شروع فرآیند یادگیری خواهد بود.  کودکان ترغیب میشوندتا ازروشها و واسطه های مختلف برای بیانو نمایش افکار و اهداف خود استفاده کنند. به عبارتی آنهامیتوانندبه«زبانهای مختلفی»منظورخودرابیان کنند. این زبانها همان روشهای مختلف پیاده سازی مانندنقاشی، ساخت با چوب، فلز یا مواد دیگر، اجرای نمایش، استفاده از بلاکها و ….. هستند.  درمدارس الهام گرفته از سیستم رجیو امیلیا زمان توسط ساعت تعیین نمیشود بلکه نیاز و علاقه ی کودکان است که زمان آغاز و پایان فعالیتهاوچگونگی مدیریت زمان راتعیین میکند. کودکان بایدزمان کافی برای بیان، یادگیری، اکتشاف، بسط و بازنگری داشته باشند.  آموزش درمثلث والدین – کودکان – مربیان صورت میگیرد و به همین دلیل والدین نقش بسزایی در فرآیند آموزش در طی سال تحصیلی خواهند داشت ودرفرصت های متعدد در این فرایندشرکت خواهند کرد.